De raaf is in de jaren twintig van de vorige eeuw in Nederland en op meerdere plaatsen in West-Europa door vervolging verdwenen. In Nederland is dankzij een actief herintroductie- en fokprogramma wat in de jaren zestig gestart is, vanaf 1980 weer een lichte populatiegroei te zien in. Het eerste succesvolle nest niet in gevangenschap, was in 1976 op de Utrechtse Heuvelrug.
Nu, na stabilisatie eind jaren 90-begin jaren 2000 op een 90-tal (bekende) broedparen, groeit de populatie momenteel geleidelijk met 5% per jaar. De huidige populatie wordt geschat op 125-150 broedparen en nog zo’n 100 paren die wel territoriaal zijn maar nog niet tot broeden zijn overgegaan. Daarbij komen dan nog 500-600 jonge exemplaren, zogenaamde ‘zwervers’, die in groepen met elkaar leven. Maar de raaf is nog steeds kwetsbaar in Nederland en een vogel die op de Rode Lijst voorkomt. 

​

Op de landkaart zijn de bij ons bekende territoria met broedende raven weergegeven (zwart e stip) en de vermoedelijke territoria (oranje stip).